ο καπελωμένος σκύλος

του δρόμου σκυλί ήτανε, αλάνι μικρό, όπου γης και πατρίδα, ήτανε, σήμερα εδώ, αύριο εκεί, όπου λάχει, δηλαδή, αρκεί να εύρισκε ανοχή από άλλα αλάνια μεγαλύτερα, είχανε κατοχυρώσει το μέρος βλέπεις, δεν σ' αφήνανε, εξόν και αν σε παίρνανε με καλό μάτι “άστο να πάει στο διάολο, μικρό είναι, ήσυχο φαίνεται, ας πιάσει μια γωνιά”, άλλα, όμως, δυστροπούσανε “άσε μικρέ, δεν χωράς εδώ, τράβα παραπέρα, μακάρι δηλαδή, αλλά δεν..."

                                               συνέχεια...